JAK WSPIERAĆ DZIECKO W PRZYGOTOWANIU DO SZKOŁY:
W ZAKRESIE FUNKCJI POZNAWCZYCH :
- oglądanie i porównywanie różnych obiektów na obrazkach w celu dostrzegania podobieństw i różnic,
- grupowanie obiektów ze względu na przynależność (do kogo należą), gdzie się znajdują (w sklepie, w domu), do czego służą (do jedzenia, do ubierania się),
- prowokowanie do słownego uzasadnienia, dlaczego dane przedmioty pasują do siebie, - ukazywanie sensu porządkowania w trakcie sprzątania: zabawki mają stać na właściwych miejscach, bo tak jest wygodnie,
- poważne traktowanie dziecięcych pytań: akceptować je, udzielać takich odpowiedzi, które zaspokoją ciekawość dziecka i skłonią do stawiania następnych dociekliwych pytań,
- słuchanie w skupieniu pytań i udzielanie odpowiedzi krótkich, gdyż zbyt długie odpowiedzi nużą dziecko i skutecznie zniechęcają do zadawania dalszych pytań,
- udzielanie zgodnych z prawdą odpowiedzi: chętnie, swobodnie odpowiadać i nie pouczać oraz nie przemawiać tonem zniecierpliwionym.
W ZAKRESIE GOTOWOŚCI DZIECKA DO NAUKI CZYTANIA I PISANIA:
dzieci czytają i piszą tak, jak mówią, dlatego niezwykle ważne jest poprawne i czyste wybrzmiewanie głosek, dlatego przygotowując je do nauki czytania i pisania należy zadbać o to, aby:
- mówiły poprawnie pod względem artykulacyjnym – dzieci z wadami wymowy muszą być pod opieką logopedy, a przed pójściem do szkoły wady te powinny być skorygowane poprzez odpowiednie ćwiczenia,
- swobodnie wypowiadały się w rozwiniętej i uporządkowanej formie – dzieci idące do szkoły mają mieć bogate słownictwo i powinny przestrzegać podstawowych zasady kultury słuchania i mówienia (oznacza to, że muszą zadbać o to, aby były rozumiane przez innych a także starały się słuchać tego, co mówią inni),
- miały dobrze rozwiniętą percepcję słuchową, w tym także słuch fonematyczny – jest on ważnym wskaźnikiem dojrzałości dziecka do nauki czytania i pisania i polega na zdolności do różnicowania głosek w wypowiadanych i słyszanych słowach,
- umiały dostrzec, jaki kształt ma poznawana litera i go zapamiętać – dobrze rozwinięta spostrzegawczość i pamięć wzrokowa jest niezbędna w początkowej nauce czytania i pisania (każde dziecko w krótkim czasie ma zapamiętać prawie 200 znaków graficznych w tym wszystkie litery małe i wielkie w wersji pisanej i drukowanej oraz
cyfry – znaki graficzne liczb; znaki działań oraz stosowane w edukacji reprezentacje graficzne – uproszczone rysunki, grafy, drzewka, tabelki),
- potrafiły odwzorować litery nie pomijając ani jednego szczegółu – do tego potrzebna jest bardzo dobra sprawność rąk oraz współpraca ręki i oka w obrębie ruchów dłoni i palców; niezaspokojona potrzeba ruchu, wyręczanie dzieci w prostych czynnościach sprawia, że sporo z nich charakteryzuje się niezbornością ruchową całego ciała w tym niezręcznością manualną,
- nie miały większych kłopotów z koordynowaniem czynności rąk pod kontrolą wzroku od strony lewej do prawej – podczas czytania wodzi się wzrokiem po szeregach liter tworzących słowa, zaczynając od strony lewej do prawej; podobnie jest w pisaniu – piszący musi jednocześnie prowadzić wzrok i organizować sensownie skomplikowane ruchy ręki od lewej do prawej strony.
W ZAKRESIE GOTOWOŚCI DO UCZENIA SIĘ MATEMATYKI:
dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w klasie pierwszej szkoły podstawowej powinno:
- liczyć obiekty (w jak najszerszym zakresie) i rozróżniać błędne liczenie od poprawnego,
- wyznaczać wynik dodawania i odejmowania, pomagając sobie liczeniem na palcach lub innych zbiorach zastępczych,
- ustalać równoliczność dwóch zbiorów,
- posługiwać się liczebnikami porządkowymi,
- rozróżniać stronę lewą i prawą, określać kierunki i ustalać położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów,
- wiedzieć, na czym polega pomiar długości i znać proste sposoby mierzenia: krokami, stopa za stopą,
- znać stałe następstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy w roku.
RODZIC MOŻE WSPIERAĆ DZIECKO W KSZTAŁTOWANIU UMIEJĘTNOSCI MATEMATYCZNYCH POPRZEZ:
- zwracanie uwagi podczas wspólnych zabaw z dziećmi na: dostrzeganie podobieństw i różnic, nabywanie doświadczeń w zakresie doboru przedmiotów pasujących do siebie a także do uzasadniania przez dziecko takiego doboru przedmiotów,
- w codziennych sytuacjach życiowych rozmawiać na temat położenia przedmiotów w przestrzeni,
- zachęcać dzieci do liczenia dosłownie wszystkiego, co znajduje się w ich otoczeniu i co da się policzyć, dyskretnie podpowiadając liczebniki.
(Materiał ten opracowany został przez panią Agata Niemczyk)